In memoriam: Jan van der Laan
In memoriam: Jan van der Laan, in functie als molenaar van molen het Windpaard van de ZEK.
Jan is op 16 maart op 75-jarige leeftijd na een kort ziekbed overleden.
Jan kwam bij de ZEK terecht bij het zoeken naar een geschikte locatie voor de Lagerwey 18/80, die was aangeschaft door de leden van de Zaanse Energie Koöperatie. Een projectgroep met onder anderen Ton Smit, Jaap Kellerman en Cees Pauw vond uiteindelijk een plek bij de vroegere buren van Ton. De familie Van der Laan was een veehouderij begonnen op Noorderweg 1, waar de wind ongehinderd zijn weg kon vinden naar de molen, een transformator-hokje op de hoek stond en een familie, die een goed alternatief voor kernenergie toejuichten en voor weinig (één gulden) een stukje grond hiervoor beschikbaar stelde.
En zo werd Jan dus molenaar. Die de technische hulptroepen van de ZEK gelijk aanriep als ’t Windpaard kuren vertoonde en Ton toegang bood om maandelijks de opbrengst, de kuren en mogelijk vogelslachtoffers te noteren. (Vanuit de opbrengsten calculeerde ‘de Windmaand’ het windregiem per regio). En altijd bood Jan tijd en koffie om een boom op te zetten over nieuws in de Volkskrant of wel en wee van zijn beesten en de b.d. middelen die Jan in ruime mate voorhanden had. Zo meldde o.a. de Volkskrant meer en meer dat omwonenden ernstig ziek werden van het geluid van windmolens. En ja, de snel draaiende tweewieks Lagerwey kon aardig wat herrie produceren en de Vanderlanen woonden op enkele tientallen meters daarvandaan. Het commentaar van Jan was steevast: Het is net als het herkauwen van een koe: wanneer je haar hoort, produceert ze. Is ze stil, dan mankeert er iets aan!
En zo was het ook: kon je lekker in het zonnetje zitten of liggen bij de “najaars-schouw”, dan bood het Windpaard een lust voor oog en oor, bij keiharde wind kon je beter binnen blijven. De najaarsschouw was het jaarlijkse hoogtepunt in of bij het “melkhok” van Van der Laan. De met muziek van de Scric der See omringde ceremonie was het tonen van prestaties en nukken van het Windpaard en het belonen van molenaar Jan met een kus van de voorzitter en een kruik Zaanse Molenbitter, die dan ook gelijk werd uitgeschonken.
De welwillendheid van Jan en in zijn kielzog de hele familie Van der Laan is van onschatbare waarde geweest voor het functioneren van de Zaanse Energie Koöperatie.
Het ZEK bestuur wenst Cees, Margreet en Mirjam heel veel sterkte met dit gemis en verlies.
Dick Beets, met dank aan Ton Smit